İç yapı ve özellikler bakımından belirli bir amaç –genellikle
sertlik veya tokluk- için malzemenin erime sıcaklığının altına ısıtılıp tekrar
soğutulması işlemine ısıl işlem denir.
Çelikler için uygulanan ısıl işlemleri iki ana grupta
toplamak mümkündür.
Tavlama
ve Sertleştirme
Tavlama için yapılan ısıl işlemlerin tümü malzemenin
iç yapısını dengelemek amacıyla yapılır.
Sertleştirme amacıyla yapılan ısıl işlemleri bir
martenzit yapısı elde etmek şeklinde özetleyebiliriz.
Tavlamalar
Çeşitli nedenlerle yapılan tavlamalar ulaşılmak
istenen malzeme özelliklerine göre isimlendirilirler. Tavlamalarda sıcaklığın,
sürenin, uygulanan malzemenin iç yapısının, soğutma hızının tavlama
sonrası elde edilecek yapıda direkt rol oynadığını unutmamak gerekir!
Normalizasyon
Tavlaması
Adı üzerinde olduğu gibi normalleştirme tavlamasıdır.
Daha önceden işlem görmüş çeliğe eski yapısı olan ince, taneli, yuvarlak ve
homojen halini geri kazandırmak için uygulanır. Normalizasyon ısıl işlemi için çelik
su vermede olduğu gibi A3 sıcaklığının biraz üzerine çıkarılır (ötektoitüstü
çeliklerde A1 sıcaklığı üstü) ve 45 ile
60 dk. arası beklendikten sonra havada soğuma işlemi gerçekleştirilir.
Daha
yüksek sıcaklıklarda tutma veya daha uzun süreleri aşma tane irileşmesine yol
açar.
Normalizasyon öncesinde sırasında ve sonrasında iç yapının şematik gösterimi
Rekristalizasyon
Tavlaması
Soğuk deformasyona uğraşmış ve bunun sonucu olarak
pekleşmiş ve şekil verme kabiliyeti kötü olan çeliklere uygulanan bir ısıl
işlemdir. Dolayısıyla bu ısıl işlem sonrası malzeme sertliğinden ödün verecek fakat
şekil verme kabiliyetini arttıracaktır.
Tr yeniden kristalleşme sıcaklığı ise, bu sıcaklığa
aşağı yukarı alttaki formül ile ulaşmak, elde edilecek çeliğin istenilen
özelliklere sahip olması için kritiktir.
TR [K] =0,30 ÷0,42 Terg[K]
Soğuk şekil verilmiş bir çelik malzeme için tavlama sıcaklığına bağlı çekme mukavemeti grafiği.
1. Mikroyapı sabit
2. Kendine gelme
3. Rekristalizasyon
Difüzyon Tavlaması
Önceden uygulanan ısıl
işlemler veya segregasyon sonucu oluşmuş konsantrasyon farklılığını kaldırmak
için yapılan ısıl işlemdir. Bunun için malzeme 1050-1200 derecelere
çıkarılır ve mümkün olduğunca o sıcaklıklarda tutulur. Böylece elde edilen yapı
homojen olmuştur fakat yüksek sıcaklıklarda uzun süre beklendiği için tane
irileşmesi söz konusudur. Bunun içinde tekrar normalizasyon tavlaması yapmak
gereklidir.
Gerilim Giderme Tavlaması
Malzemede hali hazırdan var olan
iç gerilmeler ile kullanım esnasında aniden ve beklenmedik kırılmalar
gerçekleşebilir. Bunu önlemek için üretim sonunda gerilim giderme tavlaması
yapmak doğru olacaktır.
Malzeme dökümden itibaren plastik şekil verme, ısıl
işlemler, haddeleme, kaynak, tornalama gibi işlemlerden iç gerilim
oluşturabilir. Bunun için çeliğin 450-650
derecelere yavaşça çıkarılıp o sıcaklıklarda tüm parçanın homojen bir şekilde
etkilenmesi sonrası yine yavaşça soğutulması gerekmektedir. İşlem sonunda tane
yapısı ve faz oranları değişmez. İç
gerilimlerin en aza indirilmesi Re yani akma mukavemetin düşmesi ile doğrudan
ilişkilidir.
Yumuşatma
Tavlaması
C
oranı 0.4 ve üstü olan çelikleri talaşlı işlemlere uygun
hale getirmek amacıyla yumuşak iç yapının eldesini sağlar. Bunun için A1
sıcaklığının hemen üzerinde ve hemen altında iki sıcaklık belirlenir ve salınım
şeklinde iki sıcaklığa geçiş yapılır. (yaklaşık 100h) (Bunu yapmanın amacı
sementit lamellerinin küreselleşmesinin kolaylaşması ve tav süresinin
kısalmasıdır. Aynı şekilde ötektoitüstü çeliklerin sementit yapısı da bu
şekilde kırılabilir.) Tavlama sonucu lamelli perlit taneli bir şekil alır. Yani
sementitler ferrit içinde çözünerek tanecik halini alırlar.
C oranı 0.4 altı çeliklerde ise tane irileşmesi tavlaması uygulanır ki talaşlı işlemler sırasında çelik
sıvanma gibi tehlikelerden arınmış olsun. Yalnız yüksek sıcaklıklardan ve
tokluk değerini düşürdüğünden dolayı bu ısıl işlem pek uygulanmaz.
Kaynaklar
mühendislik malzemeleri
Prof. Dr. A. Halim Demirci